....en weer lusjes

Het is de macht van het getal. Ik kijk op mijn Garmin en zit net boven de 24 km. Dat moet dus een afgeronde 25 km worden. Wederom draaf ik een paar extra lusjes door de wijk. Je neemt je training serieus of niet.

M. is dan nog op weg naar huis. Ze is volop in training voor Rotterdam en dat gaat haar verbazingwekkend goed af. Ze krijgt er duidelijk steeds meer plezier in en dat is mooi om te zien. Het is zo wie zo een bijzondere dag. Dit weekend drie jaar geleden op de kop af liepen we de halve marathon van Marrakech. Het was onze eerste ontmoeting. Ik liep 2:11 en nog wat, endigde diep in het achterveld, maar ging wel met de hoofdprijs naar huis: M. Vanavond gaan we het een ietwat vieren. Met eten en een wijnarrangement en zo.....

Sinds Marrakech zijn mijn tijden wel een beetje verbeterd, al tik ik nog steeds tegen de 1uur45 aan.

Nu neemt het vertrouwen ondertussen wel toe. Niet alleen bij mij overigens. Ik zie het ook aan de trainingloadgrafiek, ik zit een leveltje hoger in de conditie, Volgende week is de midwintermarathon in Apeldoorn en dan wil ik boven de 12 km/uur gemiddeld lopen. Let wel, het is natuurlijk (maar) 18,5 kilometer, geen halve marathon.

Die tijd moet erin zitten. Ik voel immers de macht in de benen vandaag ondanks de koude. Mijn hartslag ligt wederom lager dan gemiddeld. Ik snap J. dan ook niet, die zegt hoger te zitten vanwege de koude. Het is een mysterie, ieder lijf reageert blijkbaar anders.

Hoe dan ook, die 25 kilometer is eigenlijk wel goed te doen.

Een beetje zie ik wel tegen de komende week op. Dinsdag heuveltraining en donderdag de Emma Pyramide. 'Je moet jezelf sparen', zegt M. 'Tja', denk ik, 'mezelf sparen. Hoe doe je dat op de Emma Pyramide? Je zult toch twee keer naar boven moeten.'

Voor de datafreaks:25,01 km in een gemiddelde van 10,1 km/uur.