Zeker weten doe ik het niet. Ik loop vandaag 25 kilometer in de training en naar mijn weten is het mijn eerste 25 kilometer ooit. Ik ben dan ook wel een beetje verbaasd. De afstand loop ik op precies 10 km/per uur, mijn hartslag ligt maar liefst 5 beatsperminute (bpm) onder het gemiddelde. Het gaat dus goed.
Thuisgekomen heb ik geen exact 25 km op de teller, maar 24 nog wat. Ik loop dan ook een klein lusje in de straat. De buren moeten raar staan te kijken. Is het een show off op de zaterdagochtend? Welnee, ik wilde persé de 25 km vol maken en eindig dan ook op 25,08 km.
Bij M. is de marathon van Rotterdam stiekem tussen de oren gekropen. Ze loopt een fiere 28,5 km in de training. Ook haar hartslag ligt maar liefst 10 bpm onder het gemiddelde. Hangt er iets in de lucht waardoor we zo goed lopen? Adrenaline of endorfine?
'Niks, hoezo?', vraag ik verbaasd.
'Nou je staat in de krant'.
Ze duwt me een knipsel onder de neus. En verrek als het niet waar is. Ik herinner me inderdaad het gesprek met de man op de stoep juist als ik de sleutel in het slot steek. Een rare snuiter met een pet op zijn hoofd waarvan je de oorkleppen kunt opklappen. Met verbazing lees ik wat er staat.........
Voor de datafreaks: 469,1 klimmetertjes en de snelste kilometer in 5:33
Geen opmerkingen:
Een reactie posten