Het is een gedenkwaardige training. Zo eentje die je jezelf van harte toewenst in de winter. De training is klam, de lucht is vochtig, de temperatuur is hoog. Voordat we aan de vier keer zes minuten beginnen ben ik al drijfnat. Maar dan ook echt drijfnat. Dan moeten we nog lopen met als extraatje de km klim naar boven vanaf het kleine heitje.
De benen zij. Zwaar. Ik zoek souplesse en vind die uiteindelijk. Het lijf is een diesel die aanslaat, ook in de hitte. De klim gaatnaar behoren. Dat de benen zwaar waren is geen wonder. De gemiddelde snelheid in de groep ligt hoog, ruime boven de 12,5 per uur.
'Ben je in een vijver gedoken', hoor ik weer eenmaal terug nij ciko. Nou nee dus, was het maar waar. Was best een lekkere verkoeling geweest.
Posted with Blogsy
3 opmerkingen:
Als je het maar nalaat om echt in een vijver te springen tijdens een training, daar heb ik het patent op!
Hè hè ! Eindelijk weer eens een leuk blogje van jou, die afwezigheid van je echtgenote zorgt wel voor minder productie op de blog. Is het zo zwaar, alleen huishouden?
Ik moet zeggen dat een bestaan op spare ribs en kip piri piri mij best wel bevalt ( voor twee weken dan). Succes in Zwolle, jammer dat we dit jasr niet meedoen en knap dat jij weer aan een eerste halve toe bent. Hoop op niet al te warm weer.....
Een reactie posten