Ik neem mijn marathonvoorbereiding serieus. Zaterdag loop ik 26 km, zondag 10 km in de regen en maandag sjouw ik vijf hallen door van een grote beurs. Dinsdag protesteert mijn scheenbeen. Overbelasting, shin splint, denk ik. Shit. Ik stop meteen de training. Dinsdag niet gelopen. Morgen ook niet lopen. Ik wil heel blijven en dat pijntje is een serieuze waarschuwing.
Volgens masseur J. valt het waarschijnlijk allemaal reuze mee. Ik moet er veel Biofreeze op smeren en morgen neemt hij mij onderhanden. 'Waarschijnlijk poets ik het er wel uit.' Dan zou ik zondag gewoon kunnen lopen.
Daar zit ik nu op te hopen. We eten een chocolaatje als troost. Mijn been stinkt naar Biofreeze.
1 opmerking:
En je handen naar zwetende kleren, gezellige boel daar...,
Een reactie posten