'Maak er een leuk stukje van, dan ben je het kwijt', zegt M. na afloop. Het is dan ook een fantastische dag. De zonnestralen strijken over hoogte tachtig, het hoogste punt van Arnhem. 'Geniet', zegt M. en ze heeft gelijk.
De stad ligt aan onze voeten als Arnhem ontwaakt op deze zaterdagochtend. We lopen in korte broek, dun shirt, de temperatuur is gewoonweg aangenaam.
De bladeren maken een rustgevend ruisend geluid als we erin voortrennen. Uit mijn ooghoek zie ik een mooie rode paddestoel met stippen, aangetipt door de zon. Even denk ik te stoppen voor een foto, maar we draven voort. Geen wild vanochtend, dat is jammer, maar de Ruysdaelse luchten maken veel goed. Een verfrissend briesje speelt als een natuurlijke airco met mijn shirt. Alles klopt deze zaterdagochtend.
Maar het lopen gaat kut! Verdomme........
2 opmerkingen:
Beste Roeier P.
Tja dat het lopen zaterdag na een weekje droog op de zolder roeien wat minder ging, verbaast me niets. Ik heb minder verstand van roeien dan jij, maar wat ik er van weet is dat het ook voor de benen een andere beweging is dan het lopen. Geef het tijd om je lichaam aan de combi roeien en lopen te wennen.
Volgens mij de spijker op zijn kop. Voor het eerst moeheid in de bovenbenen. Nooit gehad. Roeien en lopen is een lastige combi, zo lijkt het......
Een reactie posten