Pittige zaterdagochtendloop



low-tech herstelsloffen



De inspanningen van de afgelopen week beginnen te tellen. Ik heb in één week een halve marathon achter de kiezen, een pittige baantraining én een testrondje. Op kilometer 14-15 heb ik het dan ook even moeilijk. Ik ga letten op de techniek, adem vooral bewust en trek me er doorheen.

Het traject is wonderlijk mooi. Er ligt een vrieskou over de hei die overgaat in een licht prikkelend zonnetje. Strijklicht dwarrelt tussen de bomen. En op het eind staat er zomaar 25,82 km op de teller in 10,2 km/per uur.

De benen krijgen rust, de herstelsloffen mogen hun werk doen. Die van mij zijn duidelijk een generatie verder dan de dingen die M. draagt. Ik weet er geen beter woord voor.

Update: Mevrouw begint te pruttelen, 'M-bashing' noemt ze het.. Twee 'negatieve' stukjes op rij. Ik noem het feiten. Ze heeft misschien een beetje gelijk. Ter compensatie ga ik vanavond lekker voor haar koken. Spareribs!