Lol in Amsterdam

Deze week lummel ik zo'n beetje naar de halve marathon in Amsterdam. Dinsdag geen training omdat mijn werk 's avonds uitloopt. Het hoost, dat komt dus mooi uit.Wel loop ik tegen negenen nog even de kantine in voor een bestuursvergadering RondjeNL.

Ik kom daar trainster N. tegen. 'Lekker ontspannen lopen in Amsterdam', roept ze me toe bij het weggaan. Lekker ontspannen lopen, dat is lol, denk ik bij mezelf. Mooi motto voor komende zondag.

Donderdagmiddag tegen vieren loop ik een rustig duurloopje voor mezelf. Ik tik 10 km af in 10,2 km/uur. Op de reguliere training staat een tempoduurloop. Die laat ik graag schieten. Mijn grootste zorg voor Amsterdam is niet de afstand of de eindtijd.

Ik moet namelijk een stuk met de metro en moet me dus verdiepen in de OV-chipkaart. Een stukje technologie, gekoppeld aan bussen en treinen waar ik als fervent automobilist dus de ballen van snap. Bovendien, ik heb niet eens een OV-chipkaart zoals M. die er al maanden geroutineerd mee langs de paaltjes zwaait.

Ik maak me dus meer zorgen of ik de geplande begintijd haal dan of ik de gewenste eindtijd loop.....

Update: roeister J. belt me met een OV-aanvalsplan. Tot Amsterdam Amstel zijn alle risico's gedekt. Mochten we niet verder komen, dan stap ik daar gewoon in de wedstrijd in. De halve komt immers langs weet ik uit het parcourskaartje. En tot die tijd lekker lunchen in Dauphine. Voorwaar, ik ben een echte sportman!