
Hij stuurt ons vooruit naar rotondes om zich dan weer op te laten halen. Ik draaf behoorlijk mee. De op een na laatste versnelling gaat hard, echt hard. Op een gegeven moment klok ik helling op richting brug boven de 16 km/uur. Op dat moment laat ik het groepje gaan. Ze winnen pakweg 100 meter.
Bij de volgende versnelling richting stoplicht (nog steeds op de Schelmseweg) besluit ik stevig uit te lopen. En de echt snelle jongens blijven onverwacht achter me. Ook zij zijn klaar met de versnellingen.
Deze week liep buitengewoon lekker. Dat is ook wel eens fijn om op te schrijven. Dit weekend ga ik me inschrijven voor achtereenvolgens de 7heuvelen, de Montferlandrun en Egmond. Amsterdam heb ik dan al achter de kiezen.
En ergens diep in mijn achterhoofd met potlood staat de Marathon Berlijn volgend najaar. Een debuut!
4 opmerkingen:
verander je de blogtitel dan weer? [...] lange weg naar berlijn of zo?
'Op weg naar Berlijn', klinkt weer zo oorlogszuchtig.......
Maar je hebt een punt 1uur45 zou een nieuw wereldrecord zijn op de marathon.
Ha P, vergeet niet te genieten van het hier en nu....al die lange wegen hebben ook veel zijpaden...
Ik heb meegeschreven.
Een reactie posten