Afscheid van Achilles

halverwege.....

Begin....

Met dit blogstukje neem ik afscheid van mijn vriend Achilles. Hij hield mij de laatste weken gezelschap tijdens het lopen, maar stilaan trok hij zich steeds meer terug. Gisteren heb ik hem definitief het zwijgen op gelegd. Ik liep de Utrechtse Heuvelrug Trail (UHT). Officieel is die van Driebergen-Zeist naar Rhenen. Om niks te forceren stappen hondenliefhebster G. en ik in ergens in de bossen bij Maarn. We hebben dan al 2,16 km gelopen naar het ontmoetingspunt met de rest van de groep waaronder M. Lees hier en hier ook andere verslagen.

....eind

De trail die wij vervolgens oppikken blijkt uiteindellijk 24,61 km lang te zijn. Een mooie tocht dwars over de Utrechtse Heuvelrug. Coach J. en ultra E. hebben nog een bonusformule. Iedere 100 klimmeters mag je als extra km beschouwen. Dat leidt tot 4,7 extra km's. In totaal tik ik dus 31,47km(!) weg gister. Achilles verheft af en toe zijn stem, maar dat stelt niks voor. Nu maar blijven rekken en dan hou ik hem er wel onder.

Het is een mooie tocht. De anderen hebben al 8 km in de benen als wij ze ontmoeten. Hun prestatie doet er echt toe, maar ja, die zijn ook serieus op weg naar een marathon.

Eigenlijk wordt dit een saai stukje. Ik heb de tocht namelijk gelopen zonder inzinking of noemenswaardig incident. Dat is top! De omgeving van Arnhem vind ik eerlijk gezegd mooier met de afwisseling van heide, bossen en vergezichten. Toch doet dit smaken naar meer. Wat te denken van een Montferland-trail (MT). Ik zal er eens eentje proberen uit te zetten.

De Garmin had overigens kuren. Ik mis ergens een paar ronden, een mysterie. Op driekwart geeft hij ook aan dat de batterij leeg is, toch houdt hij het vol. Nee, ik ben zwaar toe aan een upgrade. Om coach J. - hij is in een vileine bui -  te citeren: 'Als je echt een marathon gaat lopen moet die batterij toch zes uur mee.'