Als Sven Kramer...

Nou ja, als Sven Kramer is te veel gezegd, maar we draaiden gisteravond wel degelijk rondjes op de baan. Twaalf vierhonderdjes van 1.45, dat is toch een strakke 13,7 km/uur. Ik geloof dat Sven ze rond de dertig seconden afwerkt (48 km/uur).

Na de dertiger van zaterdag moest ik van M. (en ook wel vooral een beetje van mezelf, al riep mijn lijf doorgaan) verplicht 'periodiseren'. Een term onder lopers om te zeggen dat ze gast terugnemen in een periode van pittige trainingen.

Dat is overigens een kunst. S. die traint voor de Han-Kan-marathon kan dat bijvoorbeeld niet. Hij bljft maar lopen en breide gister nog eens 10 km achter de training aan. Gelukkig fluit het thuisfront hem nu terug. Hier in huize P. en M. gunnen we S. geen overbelastingsblessure in aanloop naar zijn wedstrijd.

De eerste drie vierhonderdjes gaan stroef, de spieren zijn koud. Daarna komt de diesel op gang en eigenlijk gaat de rest moeiteloos. De baan loopt toch anders, merk ik, als ik met stramme kuiten uitloop.

Ik begrijp nu wel iets van de schoonheid van schaatsen. Heeft te maken met stijl, exact doseren van tijden en duur. Maar als ik 48 km/uur zou gaan schaatsen zou ik toch wel een helm opzetten. Maar dat is weer een puur theoretische vraag......