De derde (achter) en vierde kerstdagloop |
Niettemin, het was een mooie training. Voor de tweede keer dit jaar bij nacht en ontij een stuk de bossen in. Daar ligt het tempo lager. Het is moeilijk om je benen goed 'weg te zetten'. Alles is immers wit.
Toch ben ik tevreden. Alles is heel, mijn conditie gaat goed en mijn fitheid neemt toe. U. heeft problemen met de motivatie. Ze komt niet meer gedisciplineerd opdagen. Hoe ik dat toch doe? 'Ik heb een stok achter de deur, dat is M.', zeg ik. En daar is niks aan gelogen. Ze jaagt me eerst met de fiets de Monnikensteeg op en daarna draaf ik netjes mijn kilometers.
Stiekem ben ik daar blij mee. Van mijn eigen mentale veerkracht en discipline moet ik het nu eenmaal niet hebben. In de kern ben ik gewoon lui...........
Voor de datafreaks: nog eens 14,3 km, snelste kilometer in 5 min 16
1 opmerking:
Klinkt niet echt overtuigend: 'een stok achter de deur' ... Externe motivatie is niet de beste drijfveer.
Als (tijdelijk) docent knapte ik af op studenten die niet gemotiveerd waren. Zij mochten wegblijven, op voorwaarde dat zij de toets haalden.
Als opgelegd 'mental coach' wil ik geen 'stok achter de deur' zijn, wel de 'schop onder de kont'. Verdorie, als je die 1.45 wilt halen, moet je trainen. Als het niet je benen zijn, dan wel je hoofd. Luiheid is absoluut onacceptabel! Ga terug naar start!
Een reactie posten