Feeëriek, wat een woord. Ik weet nog steeds niet of ik het goed gespeld heb. Het slaat echter wel op de training van gisteravond. Door de soms knisperende sneeuw liepen we voort, met adembenemend mooie vergezichten langs de IJssel. Het is dat ik hoognodig naar een wc-pot zocht, anders had ik er toch echt ook wel van genoten.
Nu ben ik al mentaal bezig met de wedstrijd van zondag. Eerlijk gezegd maak ik me daar wel wat zorgen over. Niet omdat die dreigt te worden afgelast overigens. Wel omdat ik een topic lijk in de groep.
Dublin-PR-Loopster J. komt naast me lopen en omfloerst maakt ze me uit voor een mentale zwakkeling. Wandelen op de dertiende kilometer op de zevenheuvelenweg. 'P., hoe durf je!' Na afloop roept ze me een dreigend 'tot zondag toe'. Geslagen neem ik afscheid van haar.
Dublin-PR-Loopster J. komt naast me lopen en omfloerst maakt ze me uit voor een mentale zwakkeling. Wandelen op de dertiende kilometer op de zevenheuvelenweg. 'P., hoe durf je!' Na afloop roept ze me een dreigend 'tot zondag toe'. Geslagen neem ik afscheid van haar.
'Heeft ze dat gedaan?', zegt M. aanvankelijk verbaasd. Daarna geeft ze ronduit toe dat het een complot is. De dames loopsters beginnen onder leiding van M. op me in te praten. Dat had ze zo geregeld.
Zal het helpen? Van mijn mentale 'pijntjes'-coach J. hoor ik maar niks.
Voor de datafreaks: 15,7 kilometer met toegeknepen billen......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten