Niks doorsnee

breekpunt bij de rode pijl....

De feiten zijn dor: 19,58 km met een gemiddelde van 10,2 km/uur. Gewoon een doorsnee-zaterdagochtendtraining. De waarheid is ontluisterend.

'Eigen schuld, je liep de eerste 45 minuten zelf te hard op kop met twitteraar U.', constateert M. nuchter over mijn terugval in de laatste kilometers. En ze heeft gelijk. De uitdraaien bevestigen een en ander. Kijk naar het innovatieve kaartje en de grafiek. De eerste kilometers waren gemiddeld sneller dan de laatste. Ik ging daarvan stuk op de klim naar de brandtoren (zie rode pijl). Vervolgens heb ik mezelf moeten oprapen.

'Herstellen tijdens het lopen', hield trainer W. me ooit voor tijdens een lange duurloop. Daar heb ik me aan vastgeklampt. En potdikke, het lukte. Op het klimmetje in Rozendaal richting de Schelmseweg voelde ik de kuiten niet meer. Op de Schelmseweg zelf viel ik wel weer wat terug. Op de Beukenlaan sprintte ik even weg.

En waar deden we het voor? Een goed beschouwer ziet dat we een groot deel van het parcours liepen van de Derde Kerstdagloop. Ik zag het als een 'parcoursverkenning'. Moet de Derde Kerstdagloop mijn recorddag worden?  Maar mijn actie van afgelopen woensdag dreunde nog door in mijn benen. Geen kracht.

'Je gaf wel zelf telkens aan dat we langzamer moesten', zegt M. als leerpunt. Daarin heeft ze gelijk. Normaal hebben we daarvoor hondenhater G., lid van het K-team J. of trainer W.. Maar die doen het uit kracht, niet uit wanhoop, denk ik er stilletjes bij......

Technische uitleg: de hoogte van de grafiek op het kaartje geeft de snelheid aan. De grote pieken omhoog zijn drankpauzes, warming up of het oversteken van een weg. Bij de rode pijl de klim naar de brandtoren.